Clean in 2017. Dit is mijn slogan en goede voornemen voor 2017!
Zo ben ik de tijdens de kerstvakantie nog eens lekker door het huis gegaan om alle kasten en verzamelbakjes uit te mesten. Ook ben ik gaan downsizen in het aantal verzamelbakjes. Wist je dat prullen een geheim verbond sluiten? Zo blijven ze zich maar vermenigvuldigen met een snelheid waar konijntjes jaloers op worden. Kliko vol en alle oude energie lekker de deur uit.
Clean in 2017, nee ik ben geen fitgirl en heb vooralsnog ook niet die ambities. Alcohol, yes please! Ik mag na 12 maanden eindelijk weer eens een borrel drinken en dat omarm ik met 1000 armen. Koffie, heerlijk, die pakt niemand mij af, mijn momentje van de dag.
Clean in 2017 is voor mij: het onder ogen zien van al het ouds wat ligt te sluimeren of hier en daar zelfs ligt te rotten. Stukjes verleden die hoewel ik dacht dat het wel zo was, nog niet helemaal zijn verwerkt. Mijn thema’s zijn afwijzing en het gevoel hebben nooit goed genoeg te zijn. Hierdoor zijn in mijn systeem please-gedrag en perfectionisme ontstaan. En dat wil ik dus niet meer he.
Ik zeg vaak, ja, waar ik eigenlijk (soms achteraf als ik beter heb kunnen voelen) nee wil zeggen. Hierdoor bied ik altijd als eerste hulp aan, vaak nog voordat de ander het vraagt. Ook vind ik het soms moeilijk om echt te zeggen wat ik op mijn hart heb. Gek genoeg en gelukkig ook maar heb ik daar tijdens mijn werk nooit last van. Alsof het dragen van een toga, voor mij rechtvaardigt dat ik “mag” zeggen waar het op staat. Alsof ik me sterker voel door het dragen van een zwarte jurk met een witte bef! En ja, zo werkte make-up vroeger voor mij ook. Dan voelde ik me mooier en presenteerde ik mezelf zekerder. Dit jaar gooi ik het roer om. Jaja, dat had ik al veel eerder moeten doen, maar voor alles komt het juiste moment.
Hoe ik dit ga aanpakken: Door op elk verzoek van een ander in principe te beginnen met “Nee, liever niet”, of een “misschien, ik denk er even over na”. En dat voelt goed. Loslaten van oude patronen die mij in het huidige moment niet meer dienen. Het loslaten van oude overtuigingen die mijn vooruitgang in de weg staan. In vol vertrouwen dat er een hele schare aan onzichtbare helpers om mij heen is om mij daarin liefdevol te ondersteunen. Ik mag de energetische banden doorsnijden met mensen en gebeurtenissen die mij niet langer iets positiefs opleveren. Die mensen en situaties had ik nodig om te groeien, maar nu kan ik die danken voor de lessen die ze me gebracht hebben en LOSLATEN. En bij elke prestatie ga ik me afvragen, voor wie of welke vorm van erkenning ik dit doe en stel ik mezelf de vraag: “is het ook oké als het een onsje minder is?”
Merken jullie het ook dat de huidige tijd vraag om steeds bewust aanwezig te zijn? Dat sommige sluiers zijn weggevallen, waardoor je ziet dat bijvoorbeeld je werksituatie of de situatie met je partner niet langer meer werkt? De maskers vallen af. Blijft over dat het is wat het is.
“If it looks like a dog, walks like a dog and barks like a dog it probably is a dog.”
Weer aan het werk na mijn zwangerschapsverlof, ga ik elke dag iets liefs doen voor mezelf. Dit hoeven geen grote dingen te zijn. Een uurtje later de wekker. Een warm bad. De kinderen bij manlief laten en om 9.00 uur ontbijtjes doen bij Broei met Yvonne. Of soms iets groots. Een heel weekend op retraite met Bloem! Terwijl ik manlief dan met de zorg van twee kindjes achterlaat. Ze zeggen niet voor niets in het vliegtuig, eigen zuurstofmasker eerst.
Veel zelfliefde toegewenst voor 2017!
Liefs, Marjolein.
Marjolein Dikkerboom: studente op leerschool aarde, strafrechtadvocate, spiritueel met Friese nuchterheid, moeder van David en Danique, blogster.
Altijd op zoek naar de juiste balans omdat het leven continu in ontwikkeling is.