Voor het bieden van Eerste Hulp Bij Piepsmuizen dien je met dezelfde precisie te werk gaan als bij het ontmantelen van een bom. Eén kleine verkeerde opmerking/beweging, kan catastrofale gevolgen hebben.
In mijn vorige blog heb ik je de kunst van het piepsmuizen geleerd. Nu is het tijd om ook anderen goed bij te staan tijdens een piepsmuisaanval.
Daarom in deze blog tips voor de EHBP’er:
♥ Embrace the beautiful mess that you are
Je kunt er pas echt voor iemand zijn, als je er ook voor jezelf bent. Sta jij jezelf toe af en toe lekker ongegeneerd te piepsmuizen? Met andere woorden: kun jij jouw donkere kanten er laten zijn, zonder jezelf te veroordelen en tegen jezelf te vechten? Pas als je echt durft te zijn met wat is en accepteert dat zowel het licht als de duisternis bij het leven horen, krijgt je leven kleur.
♥ Water en de rest komt later
Iedereen die ooit een EHBO cursus heeft gevolgd, kent deze eerste regel bij brandwonden. Zo is het ook bij EHBP: water kun je hier zien als de waterval aan woorden die de piepsmuizer nodig heeft om uiting te geven aan dat wat er speelt. Geef ruimte hiervoor zonder te oordelen.
♥ Less is more
Je hoeft alleen maar te luisteren. Niet direct iets op te lossen. Volgens mij komt de neiging iets voor een ander te willen oplossen vaak voort uit het ongemak dat we zelf voelen bij de pijn van een ander. En dit ongemak willen we liever niet voelen. Dus moet er iets opgelost worden. Iemand huilt. “Wil je een glaasje water?” Echt: why? (Vat ‘water, en de rest komt later’ dus niet te letterlijk op;) Hetzelfde geldt voor het bagatelliseren van de piep. Gewoon niet doen. Wees stil, aanwezig en luister. Laat de ander voelen dat je bij diegene bent. Waar hij of zij ook is in zijn/haar verhaal. Geef ruimte iemands piepje er helemaal te laten zijn. Het is gewoon maar een piepje dat er even uit moet.
♥ The stage is yours
Hoe vaak gebeurt het niet dat als iemand ergens mee zit, de ander zegt: ja, dat had ik ook.. en vervolgens de aandacht op zichzelf vestigt en met zijn eigen verhaal komt. Of nog erger, met het verhaal van een nicht van de oom van een verre vriend. Op zich is het mooi verhalen te delen. Gedeelde smart kan halve smart zijn. Behalve bij een acute aanval van piepsmuizen. Daar moet eerst wat lucht bij. Smoor de ander zijn verdriet, boosheid etc niet door er een ander verhaal overheen te gooien.
♥ Ontlading
Je hebt ruimte gegeven om de piepsmuizer helemaal naar de bodem van de emotie te laten afdalen (chapeau!). Zodra de bodem is bereikt, volgt de ontlading en komt er een gevoel van opluchting. Er komt als vanzelf meer licht op de situatie: puur door helemaal te laten zijn wat er is. En hier niet tegen te vechten of het te ontkennen.
♥ Afrondfase
In deze afsluitende fase vat je de piepsmuis samen. Vraag: “Waar heb je nu behoefte aan? Wat kun je doen om je nu iets beter te voelen?” Help je piepsmuizer een EHBP-kit samen te stellen. (Extra tip: heb je al vaker zo’n aanval meegemaakt? Onthoud dan waar diegene behoefte aan heeft. Opper dat bij een volgende piepsmuisaanval. Dit bevordert het gevoel van verbondenheid.)
Ter inspiratie hier een mooi filmpje over het verschil tussen empathie en medelijden van Rene Brown.
Liefs,