Er is niets fijner dan te liggen op een strandbedje, met je hoofd in de zon, en te luisteren naar de gesprekken in vreemde talen, kindjes die aan het spelen zijn en naar de golven. Dan kan ik mijn gedachtes de vrije loop laten en genieten van het moment. Heerlijk fantaseren over de toekomst. Dat ik over een paar jaar misschien zelf kinderen heb, waar ik achter aan moet hobbelen op het strand en dat ik dan ’s avonds met mijn intense knappe man (ik ben aan het fantaseren hé) nog een wijntje drink en we bespreken hoe goed het leven is. Of ik denk na over mijn carrière, dat mijn blog groter wordt of ik een nieuwe baan heb. Ik fantaseer op dat strandbedje al mijn lege bingovakjes vol.
En liggend op dat strandbedje is dat niet erg, want het moment is perfect. De zon schijnt, een wijntje staat dichtbij en ik ben hier met één van mijn liefste vriendinnen. Het wordt pas vervelend als je druk voelt over de toekomst en jouw omgeving zich daar ook mee gaat bemoeien. Zo is ‘de man’ plots een groot ding in mijn leven. Of beter gezegd, het ontbreken daarvan. Ik word dit jaar 28 en mijn naasten beginnen zich af te vragen of mij dat nog wel gaat lukken. Mijn oma bijvoorbeeld, die zichzelf steeds meer kwijtraakt, maar zich nog wel heel goed voor de geest kan halen dat ik haar iets beloofd heb toen ik 8 was. Ik zou namelijk op mijn 28ste mijn eerste kind krijgen. Dit herhaalt ze de laatste tijd elke keer als ik haar zie en kijkt me daarbij vragen aan, ‘nou, gaat dat denk je nog gebeuren?’. Nu is het theoretisch gezien nog mogelijk om dat voor elkaar te krijgen, maar om nou willekeurig iemand van straat te trekken vind ik ook weer zoiets. Daarbij heb ik Pip (mijn parkiet) gepolst, die zit een broertje of zusje nog niet zitten.
Maar… ik lig nu op mijn strandbedje, te luisteren naar een groepje Italiaanse jongens. Hier is geen morgen en hier hoef ik geen bingo te spelen. Alhoewel ik zo toch maar even ga checken of één van die leuke Italiaanse jongens op Tinder zit…
Liefs, Susan.
Susan Callaars denkt vaak ‘Is dit alles?’, en daarom is ze het roer aan het omgooien. De thema’s geluk en bewustwording komen vaak terug in haar blogposts, maar ze schrijft ook graag over haar parkiet Pip en alledaagse onderwerpen. Alles wat haar doet bruisen pakt ze aan en hierin neemt ze jullie mee!