Fysiek helen

Ken je dat? Van die terugblik momenten waarop je je jongere zelf een enorme knuffel zou willen geven en wilt zeggen dat het wel goed komt? Dat je ok bent precies zoals je bent?

Oh, wat heb ik mezelf vroeger in de weg gezeten. Niet alleen omdat ik me schaamde voor mijn puistjes en mezelf te dik vond. Niet alleen omdat ik mezelf de schuld gaf van het trauma dat ik op liep. Er speelde ook nog iets anders.

Als kind kon ik al goed aanvoelen als er iemand in mijn omgeving ziek werd en dood ging. Niet heel fijn om te weten als iemand nog vrolijk door het leven huppelt. Als iemand bezig is met een chemo, om te denken: wat heeft het voor zin, je gaat toch dood. Jeetje, wat heb ik mezelf hiervoor gestraft. Toen ik klein was, dacht ik dat ik het was die met dit soort gedachten het ongeluk over iemand af riep.

Zo wist ik dat mijn vader op zijn 61ste kanker zou krijgen. Naarmate die leeftijd dichterbij kwam, kreeg ik het benauwder. Ik wilde helemaal niet zo denken, zo meteen zou ik het nog over hem afroepen. Ik heb er zelfs eens een para psycholoog voor bezocht (Dat is iemand die mensen helpt met het omgaan met hun paranormale gevoelens). Volgens hem was ik gewoon bang om mensen kwijt te raken. Ik voelde in heel mijn lijf: nee, dat klopt niet. Hij krijgt kanker en ik weet niet wat ik moet doen. Ik voelde me daar toen zo alleen in.

Toen mijn vader 61 was, kreeg ik een droom waarin hij mij waarschuwde. En als ik bij mijn ouders thuis was, werd al mijn aandacht naar dat deel getrokken waar de disbalans zat. Oef, en wat dan? Ik maakte de afweging. Niets zeggen, met de kans dat hij later wel echt ziek blijkt te zijn. Of wel iets zeggen, met de kans om iedereen de stuipen op het lijf te jagen en als mafkees bestempeld te worden als er niets aan de hand blijkt te zijn. Maar wel met de kans dat hij er op tijd bij zou zijn als er wel iets zou zitten.

Met lood in mijn schoenen vertelde ik het hem. Ergens voelde hij dat het klopte, en ging naar de huisarts met dit verhaal. De huisarts kon niets vinden, maar besloot hem toch door de sturen naar het ziekenhuis. In het bloed werd niets gevonden. Er volgde nog een punctie (serieus he, zo gaaf toch, dat die artsen doorzochten ondanks dat er geen medische alarmbellen afgingen). Er bleek heel klein iets te ontstaan van prostaatkanker. Er volgde een ingreep, bestraling was niet nodig omdat het nog zo klein was. Hoe fijn!

Een paar jaar later gaf ik mijn vader een massage. Mijn aandacht werd getrokken naar zijn maag. Uuh, pap, ik denk dat je weer even langs de dokter moet. Er bleek een bacterie te zitten, die kanker kan veroorzaken. Heel fijn dat hij er weer zo snel bij was. Maar het zette me ook aan het denken..

Natuurlijk is het fantastisch dat we zoveel medisch kunnen oplossen. Maar als je alleen de ziekte bestrijdt, wil dat niet zeggen dat je de oorzaak hebt weggehaald.

Ik zie het zo: Je bent niet ineens ziek. Alles bestaat uit energie, uit trilling. In de spiegel zie je je fysieke lichaam als vaste vorm, maar het bestaat uit ontelbare trillingen van hele kleine deeltjes. Ook om je lichaam heen heb je energie. Als er een disbalans ontstaat en er wordt niets gedaan om de balans te herstellen, dan zal de disbalans zich steeds verder vast zetten in het lichaam. De trilling verandert, en steeds meer cellen gaan zich anders gedragen. Uiteindelijk zit de disbalans zo in je lijf, dat we het medisch kunnen vaststellen. Er volgt een diagnose en een behandeling. Maar jammer genoeg beperkt zich dat vaak alleen tot behandeling van het fysieke lichaam. De oorzaak verdwijnt daarmee niet. En dat is zo zonde! Want daarmee blijft er voeding voor een nieuwe ziekte. Dweilen met de kraan open.

Wat als je het beide gaat doen? En medisch naar je ziekte laat kijken maar je ook zelf verdiept in de boodschap van je lichaam. Je lichaam is zo wonderlijk en wijs. Het is de kunst om hier naar te gaan luisteren. Wat wil het je zeggen? Stress bijvoorbeeld is een enorme voedingsbron voor ziekte. Eerst krijg je subtiele signalen van je lichaam. Buikpijn, hoofdpijn, hartkloppingen, strakke spieren. Durf je dan al te gaan luisteren naar wat je lijf je vertelt? Of blijf je het negeren zodat je totdat je lichaam gaat schreeuwen en je minder subtiele signalen geeft?

Ik vind het super gaaf wat we medisch gezien allemaal kunnen doen om ziekte te overwinnen. Maar wat ik tegelijkertijd voel, is dat het niet gaat om overwinnen van een ziekte maar om het omarmen. Om vanuit liefde contact te maken ermee. En te durven kijken naar wat het je te vertellen heeft. Dus bijvoorbeeld bij kanker: ja, laat je medisch behandelen EN je onderzoekt wat je lichaam je te vertellen heeft. Ik kan je daar bij helpen, als je wilt;)

Aanstaande zaterdag 7 oktober geef ik samen met Marije en Rebecca de truth-love-wisdom healingsdag.
Voor wie:
♡ Voor jou als je voelt dat het nu tijd is om in je kracht te gaan staan.
♡ Het is een mooie kans voor je als je meer contact wilt maken met het waarom achter je geestelijke, emotionele en lichamelijke klachten.
♡Het wordt een heel fijne, zachte dag waarin je met liefde en wijsheid kunt kijken naar dat wat is. Om zo heler te worden op een dieper niveau.
♡ Leven vanuit jouw waarheid, jouw liefde en jouw wijsheid.

Waar: Op een super mooie locatie in Groenekan, vlakbij Utrecht.
Wanneer: Zaterdag 7 oktober 2017, van 10:00 uur tot 16:00 uur.

De dag geef ik samen met:
Marije van der Zouwen-Steur, hartviseur bij Hoedoetzijdat.nl en Mensenmensadvies. Marije is een van de liefdevolste mensen die ik ken en super goed in het laten landen van mensen die best wel erg in hun hoofd zitten. Van hoofd naar hart.
Rebecca Sopacua werkt als coach en kindertolk bij Nu mag jij. Rebecca heeft vaak maar 1 vraag nodig om je dieper bij je gevoel te brengen. Haar afstemmingen, waarin ze je ook middelen geeft om jezelf te healen, zijn heel praktisch.

Inhoud:
In de ochtend laten we je met meditatie en visualisatie landen in de diepe kracht van jezelf.
Na een heerlijk gezonde lunch vinden de daadwerkelijke healings plaats. Daarna is er uiteraard tijd om ervaringen te delen.
Hoe werkt de healing nou precies?
Je mag plaats nemen in de energiedriehoek die wij, Marije, Rebecca & Yvonne vormen. We bundelen onze energie, waardoor er een vortex ontstaat die jou in je eigen licht en kracht zet. Dat wat jou in kracht naar beneden haalt en wat je niet dient, wordt zichtbaar/voelbaar en kan worden geheeld. We zorgen voor een liefdevolle, veilige omgeving.
Naast deze dag krijg je ook nog een skype sessie kado (of een theetje bij mij in de praktijk als je wilt) om te bespreken wat het met je heeft gedaan en hoe je nu verder hiermee kunt.

Iemand die de healing ervaren heeft, zei er dit over:
“Ik heb er geen woorden voor. Er gebeurde zoveel. Ik ben enorm dankbaar dat ik dit mocht meemaken. Het heeft er voor gezorgd dat ik een krachtige stap in mijn leven kon zetten en t was net alsof t oude niet meer dienende in mijn leven verwijderd werd. Nogmaals hartelijk dank en ik weet zeker dat dit een topdag gaat worden. Drie powerful energies.”

In een filmpje vertel ik je nog meer over hoe deze healing werkt. Je vindt het filmpje op de Bloem Facebookpagina.

Je kunt je nog inschrijven, er zijn nog een paar plekjes vrij! Mocht je eerst meer willen weten, laat het me dan even weten.
Inschrijven kun je hier doen:
https://www.e-act.nl/cart/do/add?a=1609&p=30290

Tis echt super tof en het wordt een onwijs mooie dag. Leuk als je er bij bent:)

Liefs,