Wauw. Afgelopen weekend was het eerste Bloem Stilte Retreat. Ik ben er nog stil van:) Heel indrukwekkend om met 12 mensen die elkaar niet kennen, in stilte samen te zijn.
Mooi om te zien dat iedereen als vanzelf zijn eigen ritme vindt. Ik kan daar zo van genieten.
♡ Hoe iemand lekker op de bank met een boekje in de hand in slaap is gevallen.
♡ Thomas die in de keuken op gaat in het creëren van het ene na het andere heerlijke gerecht.
♡ Iemand die uit de sauna komt en zich in de frisse buitenlucht loom uitrekt.
♡ Het horen van de stem van een deelneemster die vanuit haar bad meezingt met de klanken van een mantra.
♡ Het zien hoe een prachtvrouw zich uiteindelijk over durft te geven aan haar gevoel en de tranen er laat zijn. Wat een opluchting.
♡ Iemand die voor mijn gevoel boekjes vol heeft geschreven met gedachten en gevoelens.
♡ Twee vriendinnen die aan het einde van het weekend opbiechten stiekem een fles cava op de slaapkamer open te hebben getrokken.
Voor mij zat dit weekend vol met geluksmomentjes als deze: het zien van het stil genieten van de ander.
Thomas zei het op de laatste dag heel mooi: Happiness is only real when shared. Het delen van de ervaring en de opgedane inzichten aan het einde van het retreat, zorgden voor meer verdieping ervan in onszelf.
Juist doordat deze mensen niet met elkaar hadden gepraat, was er zo’n mooi samen-gevoel ontstaan. Iemand zei: “Door niet te praten, kon ik beter gaan voelen waar iemand in zit. Ik ging er niet overheen door iets te vertellen, maar kon veel beter bij het gevoel blijven.”
Persoonlijk geloof ik niet dat er zoiets bestaat als gaven zoals helderziend- of heldervoelendheid. Dat zijn we echt allemaal. Het ego wil dat niet geloven, het ego wil speciaal zijn, maar eigenlijk is het allemaal doodnormaal. De een is alleen beter dan de ander in staat om zijn denken even uit te zetten. Als je jezelf oefent om zonder te denken te kunnen aanschouwen, ga je helderder waarnemen. Het gaat om zulke subtiele signalen, die mis je als je hoofd en mond door kwebbelen.
“Speak only if it improves upon the silence.” ♡ Mahatma Gandhi
Als je iemand echt wilt leren kennen, zou je dus eigenlijk geen gesprek moeten voeren maar een paar dagen samen in stilte moeten doorbrengen. Zie je het al voor je? Sollicitatiegesprekken waarin de sollicitant en de manager in stilte bij elkaar zitten om te voelen of het een match is?;)
Vanuit de stilte kun je communiceren met elkaars hart. En dat zegt zoveel meer dan bijvoorbeeld dat je van iemand weet wat zijn of haar beroep is.
Ik voel me vandaag dus mega dankbaar. Dankbaar voor de stilte. Dankbaar voor degene met wie ik deze stilte heb mogen delen. In de stilte kun je ontdekken dat je verbonden bent met alles om je heen. Dat is echt een geschenk.
Liefs, Yvonne.