Kijk Omlaag !

Hoog, Sammy, kijk omhoog! Als het aan Ramses Shaffy ligt, richten we onze blik het liefst niet teveel naar beneden. Ik zie dat anders. Kijk omlaag!

Sinds een paar maanden ben ik met een heel speciaal meisje. Ik noem haar wel: het mooiste en liefste meisje van de wereld. Zij heeft me geleerd wat er allemaal te zien is wanneer je je blik niet altijd omhoog richt, maar soms ook omlaag.

Bijna elke keer dat ze de deur uit gaat, komt ze thuis met iets moois, iets bijzonders. Een op de grond gevallen veertje, een kastanje, een bloemetje dat bloeide tussen de stoeptegels. Het zijn misschien geen mooie dingen zoals juwelen dat zijn, of schilderijen in een museum. Maar ze zijn mooi omdat ze door haar zijn opgeraapt. Zij liet haar oog erop vallen, bukte zich, raapte het op. Zo kreeg het object zijn waarde, zo vermeerderde zijn schoonheid.

Zelf heb ik het flink in de praktijk gebracht toen ik laatst op wandelvakantie was in IJsland. Ik kwam terug met zeker een kilo aan de allermooiste vulkaanstenen. Klompen gestolde lava, maar ook een mooi stuk van het schitterende zwarte vulkaanglas obsidiaan. Allemaal schatten die al prachtig waren toen ze op de grond lagen, maar nog mooier werden voor mij nadat ik ze had opgeraapt. Nadat ik er een band mee aan was gegaan.

Ik geloof dat dat voor meer dingen geldt in het leven. Misschien is het wel een sleutel tot geluk: kijk omlaag! Met omlaag kijken bedoel ik dan niet dat je de wereld niet met open vizier tegemoet treedt, of dat je nooit moet mikken op een hoger doel. Maar kijk vooral ook naar beneden. Want of je de kleine schatten die op de grond liggen nu opraapt of niet, ze liggen er. En je mag ervan genieten.

Natuurlijk zijn kleine schatten meer dan alleen de fysieke objecten die letterlijk op de grond liggen. Voor mij staan die schatten symbool voor iets groters: Alle mooie momenten, ontmoetingen, inzichten die spontaan op je pad komen omdat je je blik niet alleen richt omhoog, op het “doel” in je leven. Door deze kleine schatten niet te negeren, door een band met ze aan te gaan, krijgen ze waarde. Dan krijgen alle dagen in het leven extra glans en is er geen dag meer gewoon gewoontjes. Dat is wat ik bedoel met “kijk omlaag!”, niets ten nadele van het prachtige nummer van Ramses.

Hoe kun je dit in de praktijk brengen? Volgens mij kun je beginnen door eens een week lang te doen zoals het mooie meisje met wie ik mijn leven deel: letterlijk wat vaker omlaag kijken. Als je jezelf aanleert om zo stil te staan bij je directe omgeving, bij de grond waarop je loopt en de objecten die je omringen, stel je je open. Open om ook in bredere zin de kleine schatten van het leven echt te kunnen omarmen.

Ik ben benieuwd wat jij vandaag aan schatten vindt. Deel het met me hieronder:)

Geert.

Geert Gordijn is journalist, maar ook een enorme levensgenieter.
Met een passie voor pure ontspanning en de overtuiging dat niets doen soms het beste is dat je kunt doen.
Geert deelt elke maand zijn kijk op “slow living”: onthaasten niet als uitzondering, maar als dagelijkse bezigheid.