Vorige Mindset Monday deelde ik met je dat ik een miskraam heb gehad en de pijn waar ik doorheen ging. Ik heb hier super veel reacties op gekregen. De meeste mensen vinden het enorm dapper en knap dat ik zoiets persoonlijks deelde. Hoe voelt dat voor jou?
Het is best interessant om te zien wat het delen van een persoonlijk verhaal losmaakt. Want het spiegelt zowel de verteller als de luisteraar. Als we een verhaal horen of lezen, projecteren we er altijd iets van onszelf op. Misschien voel je bij het lezen van de blog een weerstand, een afkeuring of juist een gevoel van “ik zou willen dat ik me ook meer bloot durf te geven.” Of misschien vind je herkenning. Wat het ook is, het is mooi om er bij stil te staan dat wat er ook gedeeld wordt tussen twee mensen, het iets aanraakt bij zowel de zender als bij de ontvanger.
Een cliënt verwoorde het laatst zo mooi. Hij had het blogje Kijk omlaag van Geert gelezen. In eerste instantie had hij zoiets van: Pff.. doe niet zo soft. Wees een echte vent, man. Hij dacht er over na waarom dit gevoel bij hem zo sterk omhoog kwam. En kwam er op uit dat dit met zijn opvoeding te maken heeft. Hem is geleerd dat je als man zijnde vooral sterk moet zijn en niet teveel bezig moet zijn met gevoel. Hij werd zich meer bewust dat hij zelf ook gevoelig mag zijn, en dat dit niets af doet aan zijn mannelijkheid.
Als ik me ergens aan irriteer, stel ik mezelf altijd deze drie vragen:
♡ Wat is het dat de ander mij spiegelt?
♡ Is het iets wat ik zelf ook heb, maar wat ik van mezelf afkeur?
♡ Of laat de ander iets zien wat ik zelf ook graag zou willen?
Meestal heeft het niet alleen (of helemaal niets;) met de ander te maken.
Het delen van persoonlijke verhalen doet ook veel in mijzelf. Ik twijfelde wel even voor ik mijn laatste blog op de site zette. Was het niet te persoonlijk? Zou de boodschap wel goed overkomen? Ik voel helemaal niet zo de behoefte over mezelf te vertellen tijdens mijn werk, want het gaat om de ander, om jou.
Vriendin Marjolein zei laatst: “Het enige wat je hebt en je onderscheid is je eigen verhaal. Door dat met elkaar te delen, kunnen we helen.” We lopen allemaal hetzelfde pad. We hebben onze levenslessen, misschien in andere vormen, maar uiteindelijk willen we allemaal gelukkig zijn. En dat geluk zit er volgens mij vooral in dat je helemaal in contact staat met jezelf, dat je van alle delen van jezelf houdt en vanuit daar verbinding kunt maken met de ander.
Ali B rapt in “Mijn leven is mooi”:
“We willen allemaal gehoord worden. We willen allemaal gezien worden. Als degene die een 10 scoren. Niet degene die we echt zijn. Dat zou niet perfect zijn. Daarom zetten we een glimlach op de dagen dat we gestrest zijn. Zonde van de energie, want het tegendeel is waar. We herkennen onszelf niet in degene die alles voor elkaar hebben. Dus maak je gebreken maar openbaar. Dan maak ik mijn gebreken openbaar. Je zou eens moeten weten hoeveel we lijken op elkaar. Je zou eens moeten weten hoeveel mensen niet tevreden met hun leven zijn. Elke dag onzeker zijn, toch doen alsof ze beter zijn. Maar je schaamte is verleden tijd. Als jij hem deelt met mij, dan zul je zien hoe die meteen verdwijnt.”
En dat is wat ik je wens voor in dit nieuwe jaar. Dat je schaamteloos jezelf mag zijn, vol liefde naar jezelf mag kijken en vanuit daar kunt delen met iedereen om je heen.
Op naar een fantastisch liefdevol nieuw jaar!
Liefs, Yvonne.