Truus, mijn onderbuik gevoel.
Ik oordeel net zo snel als ik praat en denk. Een grijs gebied ken ik niet echt. Ik vind het/hem/haar heel leuk of heel stom. Een kleine nuance wil ik hier en daar wel aanbrengen en ik zeg ook wel eens ‘het maakt me niet uit’. Maar niet te vaak.
Daarentegen verander ik ook snel weer van mening. Als iemand nu aan mij zou vragen of ik zin heb om te kamperen, zeg ik direct nee. Maar kijk niet raar op als je mij volgend jaar met een WC-rol in de hand over een camping ziet banjeren. En dan vertel ik je ook met een stalen gezicht hoe fantastisch ik kamperen vind.
Ik heb een sterk onderbuik gevoel. Als mij iets of iemand wordt voorgesteld, weet ik heel snel of ik me daar goed bij voel of niet. Het is best handig, als ik zou vertrouwen op dat gevoel. Want dit voorgevoel blijkt altijd te kloppen. Maar ik schrijf zou vertrouwen, want daar zit een klein probleem. Bokito, die aap in mijn hoofd, gaat vaak de discussie aan met Truus, mijn onderbuik gevoel. Of de oordelen van Truus nou positief of negatief zijn, Bokito is het er niet mee eens. De zinnen van Bokito beginnen meestal met ‘Ja, maar’ en ‘Stel dat’. In veel gevallen lukt het me dit te negeren, want het maakt niet uit welke redenen hij aandraagt, ik ga echt niet meer op survivaltocht.
Maar voor meer complexe situaties, zoals welke tandpastamerk ik moet kopen, schakel ik vaak hulplijnen in. Mijn moeder, broertje en beste vriendinnen zijn hier vaak het slachtoffer van. Vervolgens ben ik dus uren, of dagen, bezig met al de voor- en tegens af te wegen, om meestal toch te gaan voor de keuze van Truus.
Het zou dus veel slimmer en sneller zijn direct te kunnen afstemmen op mijn onderbuik gevoel en dat te volgen. Onlangs besprak ik dit met Yvonne en Elize, die in mijn ogen heel goed hun gevoel kunnen volgen. Elize heeft hier zelfs een blog over geschreven, waarbij zij keuzes heeft kunnen maken vanuit haar Truus. Dat vind ik dus mega knap.
De ingrediënten heb ik al, want ik weet dat mijn onderbuik gevoel klopt en keuzes maken op basis hiervan de beste zijn. Ik ben alleen nog op zoek naar een dosis ‘durf’. Heeft iemand die in de aanbieding?
Liefs, Susan
Susan Callaars denkt vaak ‘Is dit alles?’, en daarom is ze het roer aan het omgooien. De thema’s geluk en bewustwording komen vaak terug in haar blogposts, maar ze schrijft ook graag over haar parkiet Pip en alledaagse onderwerpen. Alles wat haar doet bruisen pakt ze aan en hierin neemt ze jullie mee!